- bendehâne
- (F.)[ ﻪﻥﺎﺧ ﻩﺪﻨﺑ ]benim evim.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
bendehane — is., esk., Far. bende + ḫāne Bendenin, kölenin evi Dün, bendehanede bulunan talaşlar tutuşuverdi. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
bende — is., esk., Far. bende Kul, köle Aynı zamanda, bu has ve vefakâr bendesine mim koymuştu. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler bendehane bendezade Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bendeniz bendeniz cennet kuşu … Çağatay Osmanlı Sözlük
hane — is., Far. ḫāne 1) Ev, konut 2) Ev halkı Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. N. Cumalı 3) Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4) mat. Basamak 5) müz. Klasik… … Çağatay Osmanlı Sözlük